Ayon sa artistor ng sining na si Lin Ci, ang tradisyonal na pagpipinta ng tinta ng Tsino na hinahangad na maipalabas ang 'spiritual resemblance' ng mga aspeto ng kalikasan. Isinagawa ng mga scholar-opisyal, ang kilos ng freehand painting painting ay maaaring magdala ng 'ginhawa sa kanilang mga puso' habang pinalayo nila ang kanilang sarili sa realpolitik ng korte ng imperyal. Sinusuri ng Culture Trip ang mga gawa ng mga kontemporaryo ng mga pintor ng tinta ng Intsik na hindi sinasadya na nag-uugnay sa nakaraan at kasalukuyan.
Maaaring malayo tayo sa mga magagaling na masters ng Yuan at Ming Dynasties, ngunit ang isang pagsunod sa kagandahan at disiplina ng kaligrapya at pagpipinta ng tinta ay madalas na nag-uugnay sa nakaraan at kasalukuyan sa sining ng Tsino. Sa isang sanaysay ng katalogo para sa Ink-ang Art of China sa Saatchi Gallery, si Dominique Narhas ay sumulat: 'Ang pagpipinta ng tinta ay nagdudulot sa amin ng pakikipag-ugnay sa isang nakaka-engganyong pagpapalagayang-loob kung saan ang mga tema ng humanistic ng relasyon ng tao sa kanyang sarili, sa kalikasan at sa iba pa ay nilalaro laban sa malaking likuran ng pagiging matatag at pagbabago. ' Ang intertwining ng nakaraan at kasalukuyan ay nakikilala ang kontemporaryong sining ng Tsino sa pandaigdigang pamilihan at nagreresulta sa mga gawa na magagawang sanggunian ang tradisyon at kombensyon na nakikipag-usap sa kontemporaryong mundo at isang pang-internasyonal na madla.
Shi Zhiying, 'Sa pagitan ng Nakaraan at Hinaharap' na Kagandahang-loob ng White Space Beijing.
Kaya, paano muling naiisip ng mga kontemporaryong artista at pagbabago ng isang tradisyunal na tradisyon? Mula sa iconic na Aklat ni Xu Bing mula sa Sky at Gu Wenda na buhok ng tao na may malagkit sa translucent na mga kurtina ng hindi nababasa na wika; mula sa kaligrapya ni Song Dong na nakasulat ng tubig sa isang slab ng bato sa Writing Diary with Water hanggang sa digital multimedia works ng Yang Yongliang at ang mga konsepto na gawa nina Zhang Huan at Qiu Zhijie, isang henerasyon ng mga artista ng Tsino ay muling nag-likas ng tradisyonal na mga form upang kumatawan ng mga ideya at obserbasyon tungkol sa kanilang napapanahon na mundo. Sa katunayan, ang isa sa mga pangunahing elemento na sumasailalim sa pagiging likha at pagbabago ng kontemporaryong sining sa Tsina ay, marahil ay paradoxically, isang malalim na kaalaman at paggalang sa tradisyonal na mga form. Ang mga artista ng Tsino ay iginagalang ang kanilang pamana sa kultura at sining ng tradisyon at sa parehong oras malayang nag-eksperimento sa kanila. Sa mga kamay ng ilang mga artista ang humihimok na ito ay humahantong sa mga palabagsak na gawa ng panlipunang kritika, maging ang malupit na satire, habang ang iba ay sumasalamin sa mga elemento ng kanilang mundo sa isang mas tahimik, mas personal o mapagnilay-nilay na pamamaraan.
Kamakailan lamang ay nakipag-usap ang Culture Trip sa iba't ibang mga artista sa Beijing at Shanghai tungkol sa paraan kung saan ang kanilang kasanayan ay alam ng kanilang pag-aaral ng tradisyonal na pagpipinta ng Tsino.
Gao Ping
Si Gao Ping sa kanyang studio sa Beijing © Guest ng Luise.
Sinabi sa amin ni Gao Ping na para sa mga artist ng Tsino ang mga tradisyon ng pagpipinta ng tinta ay "tulad ng lupa sa ilalim ng iyong mga paa". Nang magsalita kami sa kanyang studio sa Beijing, tinalakay niya ang kanyang paghanga sa pintor na Ba Da ng unang bahagi ng Qing Dinastiya, na bantog na napansin na mayroong "higit pang mga luha kaysa sa tinta" sa kanyang mga kuwadro na gawa. Nakakamit ang kanyang mga tanawin ng balanse sa pagitan ng katahimikan, puwang at mahigpit na napansin ang detalye, na madalas na bumalik si Gao Ping. Natagpuan niya ang kanyang trabaho na malungkot ngunit "kalmado sa puso", isang paglalarawan na maaaring pantay na mailalapat sa kanyang sariling tinta sa mga gawa sa papel. Napakaliit na malungkot na mga numero o bagay na lumulutang sa isang malawak na walang laman na espasyo, na lumilikha ng isang dinamikong ugnayan sa pagitan ng mga pormang kanilang sarili at sa puwang na kanilang tinitirhan. Ang kanyang malalim na kaalaman at pag-unawa sa tradisyunal na pagpipinta ay maliwanag sa 'katuwiran' ng kanyang paglalagay at ang kumpiyansa ng kanyang pagmamarka. Sinabi niya na ang mga maliliit na bagay ay minsan ay mas mahalaga kaysa sa malaki at halata, at ang kanyang gawa ay lumilikha ng isang patuloy na pagsasalaysay na nakabase sa kanyang idiosyncratic na mga obserbasyon ng mga tao, lugar at kaganapan. Para kay Gao Ping, ang pagpipinta ay isang lihim na wika, na lumilikha ng mahiwagang layer na inihayag ang kanilang sarili nang dahan-dahan sa mga handang mag-ingat nang mabuti.
Gao Ping, 'Buhay pa rin - Mga Batang Babae', tinta ng Tsino sa papel na bigas Paggalang ng Mga Proyekto sa Art ng China.
Ang mga kuwadro na gawa sa tinta ng maliliit na babaeng figure, ang ilang mga hubo't hubad, ang ilan ay nakasuot, ay maaaring kumakatawan sa isang uri ng self-portrait, isang paggalugad ng kalungkutan. Nakaka-touch sila at kakatwa, pati na rin ang kanyang mga representasyon ng mga malulungkot na laruan, battered teddy bear, pot plants, electric fan, figure na nakaupo sa mga bangko ng parke, bahagyang masasamang hardin at simpleng mga bahay-bahay. Ang mga gawa na ito ay nagpapahayag ng kahinaan at kahinaan. Pinupukaw nila ang mga alaala ng pagkabata, pati na rin ang kanyang matalas na obserbasyon sa mundo sa paligid niya at ang kanyang mga tugon dito.
Gao Ping, 'Walang Pamagat', langis sa canvas Paggalang ng Mga Proyekto sa Art ng China.
Sa kaibahan, ang kanyang mga kuwadro na gawa sa langis at acrylic, ilang malaki at makapangyarihan at ang iba pa sa mas maliit na square canvases, ay sabay-sabay na malakas at liriko, madalas na gumagamit ng isang banayad na grisaille kung saan ang mga translucent na washes ay layered upang lumikha ng mahusay na lalim. Ang mga pintor na ito ay gumagana ay nakasisigla ng hindi kapani-paniwala na mga landscape na kinatawan ng artista ng isang perpektong mundo, isang lugar ng pagkakasundo at pag-urong mula sa kaguluhan ng buhay sa lunsod. Ang kanyang trabaho ay nagsasalita tungkol sa kanyang pagkabalisa sa bilis ng pagbabago sa Beijing; ang hindi nakakagulat na mga pagbabagong-anyo ng mga pamilyar na lugar sa isang walang katapusang proseso ng demolisyon at pag-renew ng lunsod. Lumilikha siya ng ibang, calmer mundo sa kanyang mga kuwadro na gawa. Mahigpit at hindi masigasig na makipag-usap tungkol sa kanyang sarili o tungkol sa mga kahulugan ng kanyang trabaho, sabi niya, "Ang nais kong sabihin ay nasa mga kuwadro na gawa."
Li Tingting
Si Li Tingting kasama ang kanyang trabaho na 'Chandelier' © Luise Guest
Gumagana din si Li Tingting na may tinta sa papel, madalas sa tradisyonal na anyo ng isang scroll. Ang kanyang mga gawa sa una ay nakatuon sa 'pambabae' na paksa - mga handbag, sapatos at damit - ngunit binuo upang maisama ang mga banal na bagay na nauugnay sa kontemporaryong buhay at paggawa ng masa, tulad ng mga magagamit na mga bote ng tubig na plastik at ilaw na bombilya. Iminungkahi na ang kanyang serye ng Sapatos ay maaaring bigyang kahulugan bilang isang tugon ng pambabae sa mga panggigipit sa mga kababaihan upang magpatibay ng isang labis na 'pambabae' na pagkakakilanlan. Ang artist ay matapang ngunit matatag na itinanggi ang pagbabasa ng kanyang trabaho, sinasabi sa halip na nais niyang ipagdiwang ang kanyang buhay bilang isang batang babae. Gumawa din siya ng mga gawa na kumakatawan sa teddy bear, prutas, bulaklak at kahit na mga sunflower seed. Ang mga nakakatawang hugis ay bumulusok sa ibabaw ng kanyang papel sa isang mapanlinlang na kusang paraan. Sa pagiging totoo ang proseso ng pakikipagtulungan sa mga tradisyonal na inks, pagbabalanse ng basa at tuyo na mga brush, ay tinitiyak at masakit. Nagulat siya sa kanyang pagpili ng maliwanag na pink na tinta pati na rin ang kanyang kontemporaryong paksa.
Si Li Tingting, 'Chandelier', Tinta sa Rice Papel Paggalang ng White Paper Gallery
Ipinanganak sa Lalawigan ng Shanxi ng China, nakatira na siya ngayon at nagtatrabaho sa Beijing, at nakatuon sa eksperimento upang makita kung gaano kalayo ang tradisyon ng tinta ay maaaring itulak sa mga bago at hybrid na form. Sa isang paglalakbay sa mga gallery ng Europa natuklasan niya ang gawain ng Cy Twombly at binigyang inspirasyon upang ilipat ang kanyang trabaho sa isang bagong direksyon. Ang resulta, pagkatapos ng isang panahon ng matinding eksperimento, ay isang serye ng mga gawa na kumakatawan sa magagandang bagay ng mga kasangkapan sa bahay. Ang mga floral upholstered armchchair at overstuffed sofa, pininturahan at lacquered na mga dibdib ng Tsino at mga aparador at malulupit na mga chandelier ngayon ay lumutang sa isang amorphous space, na may mga drip at dribbles ng tinta na tumatakbo sa ibabaw, sa isang hindi mapakali na pagtula ng mga washes kapwa malabong at transparent. Ang kanyang maputla at marupok na palette ay nagbigay daan sa malakas na magenta at viridian berde, ngunit ang kanyang pagiging tiwala sa paglalagay ng mga bagay sa loob ng kalawakan, at ang paraan kung saan ang mga walang buhay na bagay ay napuno ng buhay, na nag-uugnay sa kanya sa mga bihasang pintor na hinangaan niya bilang isang mag-aaral.
Sa halip na pagpipinta ng mga bato, kawayan at talon, ang Li Tingting na pininturahan ng mga cascades ng sapatos o masa na gawa ng mga mamimili, ay nagmumungkahi ng kamakailan-lamang na pagbabagong-anyo at paggawa ng modernisasyon ng kulturang Tsino o ang uri ng pormal na mga kasangkapan na nagpapahiwatig ng mga pagnanakaw ng kayamanan. Ang tug-of-war sa pagitan ng pananabik sa katatagan at pagyakap ng pagbabago sa lipunang Tsino ay maliwanag sa gawain ni Li, kahit na sa hindi gaanong nakakaakit at mas maraming naiinis na paraan kaysa sa gawain ng ilang iba pang mga artista.
