Ang Brazil ang nag-iisang bansang nagsasalita ng Portuges sa Timog Amerika, na inilalayo ito mula sa nakararami na kontinente na nagsasalita ng Espanya, at hanggang sa dumating ang unang mga settler na Portuges noong 1500, dala-dala ang kanilang kultura at wika, mayroon silang humigit-kumulang 1, 000 katutubong idyoma. Ngayon, ang Portuges ng Brazil ay nakabuo ng kaunting pagkakaiba mula sa mga kolonyal na ugat nito, lalo na sa gramatika, bokabularyo at intonasyon; Ang natatanging tono ng melodic ng Brazil, na may paminta na may harmonic dips at peaks, ay, masasabi, ang pinakatamis na tunog ng lahat ng mga dayalekturang Portuges.
Vida (vee-da) / buhay
Ang Portuges ay isang wikang Latin at kung gayon, marami sa mga salita nito ay nagmula sa sinaunang bokabularyo. Ang Vida ay isa sa mga ito at nagmula sa salitang Latin na vīta, na literal na nangangahulugang 'buhay'. Ito ay katulad, kung hindi magkapareho, sa mga salitang para sa 'buhay' sa iba pang mga wika ng pag-ibig, tulad ng Espanyol (vida), Italyano (vita) at Pranses (vie).
Beija-flor (bay-jah-floor) / hummingbird
Ang salitang beija-flor ay magkakaugnay ng dalawang pangngalan-beija, na nangangahulugang 'kisses', at flor, na nangangahulugang 'bulaklak'-upang lumikha ng isang salita na naglalarawan ng maselan na paraan ng isang hummingbird na feed sa nektar. Ang Beija-flor ay din ang pangalan ng isa sa mga pinakamalaking samba sa Rio de Janeiro, na kinoronahan ang kampeon ng Carnival 2018.
Lua (loo-ah) / buwan
Ang salitang lua, o 'buwan', ay nagmula sa isang mahalagang bahagi ng mitolohiya ng Roma. Matapos na maisaayos ang buwan kasama ang araw at limang iba pang mga planeta bilang pitong pangunahing puntos sa kalangitan, pinagtibay ng mga Romano ang pitong-araw na linggo para sa kanilang kalendaryo at ang mga araw ng linggo ay pinangalanang matapos ang pitong mga astronomikong katawan na ito. Ang nomenclature na ito ay umiiral pa rin sa maraming mga wika ng pag-ibig ngayon, maliban sa Portuges, na gumagamit ng kalendaryong Katoliko. Ang ilang pang-araw-araw na expression ay gumagamit ng lua, tulad ng lua de mel, na direktang isinalin sa 'buwan ng honey', o 'honeymoon'.
Felicidade (feh-lis-e-dah-gee) / kaligayahan
Ang salitang Portuges para sa 'kaligayahan' ay nagmula sa salitang Latin na fēlīcitās, na nagmula sa dalawang salita: fēlīx, nangangahulugang 'masaya' o 'masuwerte', at ang suffix -tās, na tumutukoy sa isang estado ng pagiging, tulad ng '-hood ', ' -ness 'o' -ship '. Kadalasang nais ng mga taga-Brazil ang bawat isa sa muitas felicidades ('labis na kaligayahan') kapag nagdiriwang ng kaarawan, isang kasal o ilang iba pang maligaya na kaganapan.
Poesia (po-iz-tainga) / tula
Ang salitang para sa 'tula' sa Portuges ay poesia at nagmula sa salitang Latin na poesis na, naman, ay nagmula sa Sinaunang Griegong salitang poíēsis, literal na nangangahulugang 'komposisyon' o 'produksiyon'. Ang ilan sa mga pinakasikat na manunulat ng Brazil ay kinabibilangan ng Machado de Assis at Carlos Drummond de Andrade, na ang huli ay itinuturing na pinakadakilang makatang taga-Brazil.
Liberdade (lib-err-dah-gee) / kalayaan
Ang salitang liberdade ay nagmula sa salitang Latin na lībērtās, na maaaring masira sa līber (nangangahulugang 'libre') at ang suffix -tās. Ito rin ang pangalan ng isang kilalang kapitbahayan sa São Paulo na mayroong isang malaking pamayanan ng Hapon at dose-dosenang mga tradisyonal na restawran at tindahan ng Japanese.
Paixão (pah-sh-ow) / pagnanasa
Ang salitang Portuges para sa 'pagnanasa' ay nagmula sa dalawang mga ugat, kapwa nito ay batay sa relihiyon: ang salitang Latin na passiō, na nangangahulugang 'pagdurusa ni Cristo sa krus', at pagnanasa, na nagmula sa Old French at nangangahulugang 'pagnanais ni Kristo at pisikal na pagdurusa '. Sa ngayon, tumutukoy ito sa isang matinding pag-ibig o sigasig na maihahalintulad sa isang pisikal na sakit, lalo na kung ang paixão ay hindi iginanti sa isang tao.
Alma (al-ma) / kaluluwa
Ang salitang Portuges para sa 'kaluluwa' ay may mga ugat sa salitang Latin na anima, na nangangahulugang 'kaluluwa' o 'hininga', pati na rin 'espiritu'. Ang salitang salitang ugat na ito ay nakikilala sa iba pang mga wika, tulad ng Sinaunang Griyegong salitang ánemos (nangangahulugang 'hangin' o 'simoy'), ang Old Frisian term omma (nangangahulugang 'hininga') at ang salitang Sanskrit na ánila (nangangahulugang 'hangin' o ' hangin ').
Beleza (beh-lay-zah) / kagandahan
Mayroong maraming mga posibleng pinagmulan para sa salitang Portuges para sa 'kagandahan'. Ang salitang beleza mismo ay marahil ay nagmula sa Vulgar Latin salitang bellitia, na nagmula sa salitang Latin na bellus, isang sinaunang salita para sa 'kagandahan', 'guwapo' o 'maganda'. Ito ay pinaniniwalaan na habang ang beleza ay may mga pinanggalingan na ito, maaaring ito ay pinagtibay din ng wikang Portuges mula sa salitang Italiano na bellezza o ang salitang Old Occitan na belleza, sa halip na direkta mula sa Latin. Bilang karagdagan sa kahulugan ng 'kagandahan', pangkaraniwan din sa Portuges na gumamit ng beleza upang mangahulugang 'okay' o 'maayos' iyon.
Carinho (ca-rin-yo) / pagmamahal
Ang salitang Portuges para sa 'pagmamahal' ay carinho at madalas na ginagamit sa pagitan ng mga taong nagbabahagi ng isang malapit na relasyon; kung malumanay ka sa pag-stroke, pagmamasahe o pag-aliw sa isang tao, sinasabing ikaw ay dando carinho o 'nagbibigay ng pagmamahal'. Nagmula ito sa salitang Espanyol na cariño, na maaaring nagmula sa parehong salita sa Aragonese na nangangahulugang 'minamahal'.
